10. Likaon
Maksymalna prędkość: 72 km/h
Likaon to mało znane zwierzę należące do grupy psowatych, swym wyglądem przypomina trochę hienę, trochę zdziczałego psa. Pod wieloma względami są niezwykłe i wyjątkowe, jednak grozi im wyginięcie. Na wolności pozostało około 6000 osobników.
W przetrwaniu pomaga im szybkość i zwinność. Podczas polowania likaony mogą biec z prędkością do 70 km/h podczas zrywów a na dłuższym dystansie (do 5km) są w stanie utrzymać prędkość nawet 60 km/h.
Likaony stosują rzadką wśród zwierząt zasadę “jeden za wszystkich, wszyscy za jednego”. Stado nie porzuca nawet starych i schorowanych osobników, troszcząc się o nie do samego końca. Stada mogą liczyć nawet 60 osobników. przewodzi mu dominująca para, jednak wszyscy członkowie stada polują, śpią i rozmnażają się w tym samym czasie zachowując bardzo rozwinięte więzi stadne.
9. Zając
Maksymalna prędkość: 80 km/h
Mały, niepozorny a jaki szybki! Popularny szarak jest w stanie rozpędzić się do 80 km/h. Co prawda maksymalną prędkość jest w stanie utrzymać przez zaledwie 20 metrów, jednak to potężne przyspieszenie może mieć kluczowe znaczenie podczas ucieczki przed drapieżnikami.
Długie, potężne tylne nogi, które w gwarze myśliwskiej noszą nazwę skoków umożliwiają im rozpędzenie się do tak dużych prędkości oraz zachowanie niebywałej zwinności. Im dłuższe łapy ma królik tym szybciej może biec.
Przednie łapy wyposażone są w 5 palców, a tylne w 4. W przeciwieństwie do większości zwierząt, kończyny dolne nie są zakończone poduszkami, a bardzo gęstymi włosami, które tworzą coś na rodzaj szczotki. Ostre pazury ułatwiają przyspieszanie i manewrowanie.
8. Antylopa indyjska
Maksymalna prędkość: 80 km/h
W porównaniu z lwem, którego można uznać za sprintera, antylopa indyjska jest długodystansowcem. Potrafi utrzymać zawrotną prędkość 80 km/h przez ponad 1,5 km.
Każdy krok tej niewielkiej antylopy (tzn. odległość między odciskami kopyt) wynosi prawie 7 m!
Jak sama nazwa wskazuje gatunek ten zamieszkuje praktycznie cały Półwysep Indyjski. Antylopa nie osiąga dużych rozmiarów, dorasta do 85 cm wysokości I 60 kg wagi. Żywi się głównie trawą, w niewoli owsem.
Ta szybka antylopa wymieniana jest w mitologii hinduskiej jako zwierzę ciągnące rydwan bogów. Z kolei skóra uważana jest za świętą, zasiadać mogą na niej tylko kapłani.
7. Lew
Maksymalna prędkość: 81 km/h
Lew jest drugim najszybszym dzikim kotem na świecie. Osiąga maksymalnie 81 km/h, jednak wyłącznie na bardzo krótkich dystansach – kilkuset metrów. Z tego powodu jego technika polowania na szybkie antylopy musi opierać się na zasadzce.
Przed rozpoczęciem pościgu, lew uważnie obserwuje swoją ofiarę i zbliża się do niej tak blisko jak to tylko możliwe. Po rozpoczęciu natarcia ma tylko kilkanaście sekund na doścignięcie ofiary, w przeciwnym razie, ta zdoła uciec.
Ważący aż 250 kg i dorastający do 3,5 metra długości lew jest największym kotem na afrykańskiej sawannie. Podziw budzi nie tylko jego potężna sylwetka, masywne łapy zakończone ostrymi pazurami oraz imponująca grzywa, ale także szybkość.
Między innymi przez te właśnie cechy lew uznawany jest za króla zwierząt. Gdyby komuś było mało potężnych i przerażających cech, wspomnijmy jeszcze o przeraźliwym ryku, który słychać z odległości nawet 5 km.
6. Antylopa gnu
Maksymalna prędkość: 81 km/h
Duża antylopa, dzieląca się na dwa gatunki: gnu niebieskie oraz czarne. Obie są bardzo szybkie, co pozwala im na ucieczkę przed drapieżnikami. Choć lepiej radzą sobie w biegach wytrzymałościowych, niż w sprincie to na krótkich odcinkach są w stanie rozwinąć prędkość dochodzącą do 81 km/h.
Gnu często pasą się w mieszanych stadach wraz z zebrami, co zwiększa skuteczność wykrywania drapieżników i ucieczki przed nimi. Trzeba przyznać, że jest to dość sprytne, choć okrutne, ponieważ zebry są znacznie wolniejsze (rozwijają prędkość do 65 km/h). W obliczu ataku na mieszane stado, gnu pozostawią zebry w tyle. Choć oczywiście szybkość to nie jedyny czynnik wpływający na powodzenie ucieczki przed drapieżnikami.
Co roku, kiedy kończy się pora deszczowa, stada liczące setki tysięcy antylop gnu migrują na sawanny w poszukiwaniu wody i pożywienia. Wraz z nimi przemieszczają się inne zwierzęta mi.in. zebry i gazele. Jest to tzw. Wielka Migracja, prawdziwy cud natury.
Choć antylopy gnu są pożywieniem dla wielu drapieżników to nie są gatunkiem zagrożonym, co więcej bardzo dobrze rozwijają się w warunkach hodowlanych. A pierwsze na świecie narodziny gnu w niewoli miało miejsce w 1887 roku, we wrocławskim zoo.
5. Skocznik antylopi
Maksymalna prędkość: 88 km/h
Dawniej znany jako szpringbok (z języka afrykanerskiego, spring = skok, bok = antylopa). Jest to średniej wielkości, smukła antylopa o długich nogach, występująca w południowej Afryce. Na grzbiecie posiada charakterystyczny fałd skórny, pokryty białą sierścią, która w normalnych warunkach pozostaje niewidoczna. Skocznik antylopi potrafi unieść tę fałdę odsłaniając białą sierść.
W obliczu zagrożenia lub podniecenia skocznik wykonuje charakterystyczne podskoki, nawet na wysokość 4 m. W czasie podskoku wygina swój grzbiet i odsłania jaśniejszą sierść znajdującą się na fałdzie skórnym. Zachowanie to nie zostało dokładnie poznane. Przypuszcza się, że w ten sposób skocznik demonstruje swoją siłę i sprawność, bądź prowokuje drapieżniki do ataku.
Kiedy zostanie zaatakowany, momentalnie osiąga prędkość dochodzącą do 88 km/h. W biegu potrafi wykonywać długie skoki i ostre zakręty, myląc w ten sposób napastnika. Bieg na najwyższych obrotach nie trwa jednak długo, skoczniki są kiepskimi biegaczami długodystansowymi.
W czasach apartheidu, skocznik był symbolem narodowym RPA. Jego podobiznę można było znaleźć na samolotach sił powietrznych, pociągach czy na emblematach klubów sportowych.
4. Koń – rasa quarter horse
Maksymalna prędkość: 89 km/h
Quarter Horse to amerykańska rasa koni, która wyróżnia się w sprincie na krótkich dystansach. Jego nazwa wzięła się od zdolności do wyprzedzania koni innych ras, w wyścigach na ćwierć mili (około 400 metrów) lub mniej. Niezwykle szybko przyspieszają i przez krótką chwilę są w stanie utrzymać prędkość dochodzącą do 89 km/h.
Jest to koń o atletycznym umięśnieniu, zwartej i krępej budowie. Posiada małą i krótką głowę, szeroką klatkę piersiową i mocno zaokrąglony, umięśniony zad. Typ wyścigowy tego konia charakteryzuje się dłuższymi nogami, przy zachowaniu dużej muskulatury. Pomimo krępej budowy konie te są niezwykle zwinne.
Quarter Horse jest dobrze znany zarówno jako koń wyścigowy, jak i ze względu na swoje występy na rodeo, pokazach koni oraz jako koń użytkowy na amerykańskich ranczach. Doskonale sprawdzają się w pracy z żywym inwentarzem, szczególnie bydłem.
Bardzo dobrze nadaje się do skomplikowanych i szybkich manewrów wymaganych w konkurencjach związanych z ujeżdżaniem w stylu western (reining, cutting, barrel racing). Quarter Horse sprawdza się także jako zwierzę pociągowe, w skokach przez przeszkody czy podczas polowań.
Tak szerokie zastosowanie sprawia, że obecnie zarejestrowanych jest ponad 4,5 miliona koni tej rasy, głównie w USA, co czyni ją najliczniejszą na świecie.
3. Widłoróg amerykański
Maksymalna prędkość: 95 km/h
Widłoróg, nazywany antylopą amerykańską jest najszybszym zwierzęciem na długich dystansach. Może przebiec odcinek do 6 km ze średnią prędkością 56 km/h. A maksymalną szybkość – 95 km/h jest w stanie utrzymać przez około 1,5 km. W czasie tego sprintu wykonuje skoki na odległość nawet 6 metrów.
Choć nie jest to najszybsze zwierzę lądowe na świecie, należy do niego nieco mniej zaszczytny, ale nadal imponujący tytuł najszybszego ssaka na półkuli zachodniej. Wydawać by się mogło, że nazwa antylopa amerykańska brzmi całkiem sensownie, ale w praktyce widłoróg nie należy do tego gatunku. Jego najbliższymi krewnymi są żyrafa i okapi.
Widłoróg amerykański posiada bardzo duże oczy, które pozwalają mu widzieć w rozpiętości 320 stopni, podczas gdy u człowieka jest to marne 120. Co więcej jego serce i płuca są nad wyraz rozbudowane, co pozwala dostarczyć dużą ilość tlenu w trakcie szybkiego biegu.
Obecnie w swoim naturalnym środowisku widłoróg amerykański nie ma sobie równych. W przeszłości, zanim wyginął gepard amerykański jego życie było znacznie trudniejsze, ponieważ gepard dorównywał mu szybkością. Dziś nie ma konkurencji.
2. Struś
Maksymalna prędkość: 97 km/h
Struś jest najwyższym i najcięższym gatunkiem ze wszystkich żyjących ptaków. Choć jego masa oznacza, że latanie nie wchodzi w rachubę, struś przystosował się do życia i przetrwania na Ziemi w inny sposób.
Brak latania, które dla większości ptaków jest sposobem na ucieczkę przed drapieżnikami, nadrabia nadzwyczajną szybkością. To znakomity sprinter, który może biec z prędkością średnio do 72 km/h, a w maksymalnych momentach dochodzącą do 97 km/h. W czasie takiego biegu stawia kroki, które mają prawie 4 metry długości.
Choć jest w stanie utrzymać takie tempo tylko przez kilkanaście sekund, może to mieć kluczowe znaczenie w wyścigu, którego stawką jest życie. Jeśli drapieżnik nie jest bardzo szybki, ale próbuje zmęczyć ofiarę długim dystansem, struś jest w stanie dotrzymać mu kroku, może biegać z prędkością 48 km/h nawet przez pół godziny.
Choć na świecie są szybsze zwierzęta niż struś, to nie można odmówić mu jednego – to najszybsze zwierzę świata poruszające się na 2 nogach.
1. Gepard
Maksymalna prędkość: 120 km/h
Gepard to najszybsze zwierzę lądowe na świecie. Na krótkich dystansach osiąga zawrotną prędkość dochodzącą do 120 km/h. Choć większość osobników jest w stanie utrzymać taką szybkość przez mniej więcej minutę (około 450 metrów), nie można mu odmówić, jest królem szybkości wśród zwierząt poruszających się po lądzie. Co ciekawe, podczas krótkiego biegu z maksymalną prędkością, gepardy spędzają więcej czasu w powietrzu niż na ziemi.
Od 0 do 100 km/h przyspiesza w mniej niż 3 sekundy, czyli szybciej niż potężne samochody sportowe posiadające setki koni mechanicznych. Do osiągnięcia tej prędkości wystarczają mu tylko 3 kroki.
Do geparda należy światowy rekord w biegu na 100 metrów. W 2012 roku, 11-letnia, samica o imieniu „Sarah” pokonała ten dystans w 5,95 sekundy, ze średnią prędkością 100 km/h. Dla porównania najszybszy człowiek świata – Usain Bolt potrzebował na to 9,58, czyli gepard jest prawie 3 razy szybszy niż najszybszy człowiek świata.