Najbogatsze państwa świata
(pod względem PKB per capita)
Co to jest PKB per capita?
To produkt krajowy brutto (z ang. GDP per capita), czyli w najprostszym ujęciu dochód danego kraju przypadający na jedną osobę która w nim mieszka. Zagłębiając się nieco bardziej produkt krajowy brutto opiszemy jako wartość wszystkich dóbr oraz usług, które zostały wyprodukowane i sprzedane w danym miejscu przez określoną liczbę dni.
Najczęściej jako zakres czasu podaje się rok lub kwartał. Będąc jeszcze bardziej dokładnym PKB per capita to wydatki gospodarstw domowych na zakup dóbr, wydatki rządu i samorządów, wartość eksportu pomniejszona o wartość importu.
Ponadto do produktu krajowego brutto wlicza się wartość krajowych dóbr kapitałowych. Są to takie dobra, które w procesie produkcyjnym służą do wytwarzania innych towarów i usług oraz nie zużywają się w czasie jednego cyklu produkcyjnego.
Zalety oraz wady PKB
W ekonomii PKB per capita wykorzystuje się do szacunkowego określenia zamożności oraz dobrobytu danej jednostki przestrzennej. Jednak pod wieloma względami jest to wskaźnik niedoskonały. Do najważniejszych wad tej miary zaliczyć można:
- nie uwzględnia dóbr i usług, które zostały wytworzone poza obiegiem rynkowym, a więc takich, które wykonaliśmy na własne potrzeby, bez zamiaru ich sprzedaży;
- kolejna wada PKB wynika z faktu, że nie uwzględnia ona działalności tzw. szarej i czarnej strefy, która w wielu krajach jest dużym problemem. Dla przykładu wystarczy powiedzieć, że szara i czarna strefa generują 16% światowego produktu brutto, a zatrudnionych jest w nich 1,8 mld osób;
- nie obejmuje wartości czasu wolnego, który w dużej mierze wpływa na jakość życia mieszkańców;
- PKB nie daje pełnego obrazu jakości życia w danym kraju jeszcze z wielu innych względów, m.in. nie uwzględnia poziomu opieki zdrowotnej, szkolnictwa czy dostępu do kultury;
- dodatkowo PKB per capita unifikuje niejako wszystkich mieszkańców danego państwa, wyrównując wewnętrzne nierówności w podziale dóbr. Zaciera to obraz zamożności danego społeczeństwa;
- nie uwzględnia różnic cen w poszczególnych krajach.
Mimo wszystko wskaźnik ten jest bardzo często stosowany, ponieważ poza wadami PKB ma także zalety:
- dzięki PKB per capita, które jest dużo bardziej precyzyjne niż całkowite PKB kraju możliwe jest porównywanie wielu jednostek przestrzennych pod względem stanu ich gospodarek. Stosując jedną wspólną miarę;
- PKB da się wyrazić w jednej wspólnej jednostce (zazwyczaj $) co umożliwia porównywanie obszarów;
- obserwując i analizując dynamikę, kierunek zmian czy wielkość wskaźnika PKB możemy wyciągnąć wiele innych wniosków;
- wzrost PKB zawsze jest dobrą informacją, a spadek złą. Dlatego obserwując trend tego wskaźnika można w prosty sposób określić czy sytuacja gospodarcza danego obszaru poprawia się czy pogarsza.
10. Irlandia (73 200$)
Położona w Europie Irlandia to 10 najbogatsze państwo na świecie, w ujęciu PKB per capita. Irlandzka gospodarka oparta jest w głównym stopniu na usługach z takich dziedzin jak finanse, handel elektroniczny, oprogramowanie komputerowe czy telekomunikacja.
Duży wpływ na dynamiczny wzrost PKB wywarło bardzo liberalne prawo oraz wieloletnie zwolnienia podatkowe. Dzięki temu w Irlandii swoje placówki otwarło wiele zagranicznych firm, w tym gigantyczne koncerny z USA.
Dla przykładu, w Irlandii znajduje się 1 z 3 na świecie fabryk produkujących koncentrat z którego powstaje Coca-Cola.
9. Brunei (78 900$)
Brunei to niewielkie państwo położone w Azji południowo-wschodniej, które zamieszkuje niewiele ponad 400 tys. osób. Choć całkowity PKB tego kraju nie jest duży, to w przeliczeniu na mieszkańca wygląda naprawdę imponująco.
W jaki sposób ten nieduży sułtanat stał się jednym z najbogatszych państw na świecie? Odpowiedź znajdziemy w ogromnych złożach ropy naftowej oraz gazu ziemnego. Sprzedaż tych surowców generuje bowiem aż 90% całego dochodu narodowego Brunei.
8. Wyspa Man (84 600$)
Z formalnego punktu widzenia Wyspa Man jest quasi-państwem będącym częścią Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.
W praktyce oznacza to, że jest ono w pewnym stopniu niezależne, a za swojego władcę uznaje brytyjskiego monarchę. Taką formę częściowej zależności nazywa się dependencją korony brytyjskiej.
Wyspa posiada własny rząd, flagę, hymn, walutę a także godło. Jednak Man nie jest członkiem Unii Europejskiej i prowadzi własną politykę, w tym fiskalną. Z tego względu kraj ten uznaje się za jeden z rajów podatkowych. PKB Wyspy Man generowany jest głównie przez sektor ubezpieczeń, teleinformatykę, bankowość oraz gry hazardowe.
7. Singapur (94 100$)
Jest to miasto-państwo położone w Azji południowo-wschodniej i jedna z najważniejszych aglomeracji na świecie. To także drugie najlepiej rozwinięte gospodarczo państwo w całej Azji.
Gwałtowny rozwój jaki nastąpił po II Wojnie Światowej sprawił, że Singapur zaliczany jest do “Azjatyckich Tygrysów”. Powodem takiej sytuacji była polityka singapurskich władz, które wprowadziły szereg regulacji mających ułatwić funkcjonowanie zagranicznych przedsiębiorstw.
Wprowadzono m.in. niższe podatki i stworzono specjalną instytucję wspierającą przedsiębiorców. Efektem jest dynamiczny rozwój nowoczesnych technologii, handlu oraz sektora finansowego i bankowego.
6. Bermudy (99 400$)
Terytorium zależne od Wielkiej Brytanii położone ok. 1500 km na wschód od wybrzeża Stanów Zjednoczonych. Państwo składa się z ponad 100 wysp koralowych i zamieszkuje je ok. 54 tys. osób.
Bermudy to kolejny w tym zestawieniu raj podatkowy. Mnogość regulacji podatkowych, brak podatku dochodowego, duża elastyczność prawa oraz brak nadmiernej biurokracji sprawia, że wiele podmiotów lokuje tutaj swoje oszczędności.
To właśnie zarządzanie aktywami stanowi główne źródło dochodu tego państwa. Sektor bankowy i finansowy generuje 85% całego PKB, na drugim miejscu jest turystyka z udziałem na poziomie 5%.
5. Luksemburg (105 100$)
Jeden z głównych ośrodków finansowych na świecie, gdzie swą siedzibę ma 166 dużych banków oraz setki firm ubezpieczeniowych. To drugie największe na świecie centrum funduszy inwestycyjnych oraz najważniejszy ośrodek bankowości prywatnej w strefie euro.
Władze poprzez preferencje podatkowe zachęcają największe firmy IT do przenoszenia swych siedzib regionalnych na teren Luksemburga. Na taki ruch zdecydowały się już m.in. Skype oraz Amazon. Popularność tego miejsca wynika także z dużego poziomu tajemnicy bankowej.
Prawdopodobnie z tego przywileju skorzystał także Kim Dzong Un, który znaczną część swojego majątku miał ulokować w luksemburskich bankach. Jednak naciski ze strony USA i Unii Europejskiej doprowadziły w 2017 roku do zniesienia tajemnicy bankowej.
4.Monako (115 700$)
To niewielkie miasto-państwo położone na południu Europy. Po raz kolejny okazuje się, że preferencyjne przepisy podatkowe są magnesem dla wielu instytucji finansowych, w tym banków. Bankowość i finanse to główne źródło dochodów tego księstwa, jednak nie jedyne.
Ważną rolę odgrywa tutaj także turystyka, głównie ta związana z hazardem. Ponadto rozwinął się tutaj przemysł precyzyjny, jubilerski czy farmaceutyczny.
Monako to kraj o najmniejszym wskaźniku ubóstwa na świecie oraz najwyższej liczbie milionerów i miliarderów w przeliczeniu na liczbę mieszkańców. Księstwo Monako jest także miejsce, gdzie ceny nieruchomości osiągają jedną z najwyższych cen na świecie. Metr kwadratowy mieszkania kosztuje tu średnio 250 000 zł.
3.Makau (122 000$)
Oficjalnie jest to specjalny region administracyjny Chińskiej Republiki Ludowej i jeden z najbogatszych rejonów na świecie. Podstawą zamożności Makau jest branża turystyczna oraz hazardowa, które zatrudniają ponad 25% mieszkańców.
Około 50% PKB zostało wygenerowane przez turystów, którzy odwiedzili to miejsce w celach związanych z grami hazardowymi. Makau to także kolejny raj podatkowy oraz port pozbawiony opłat celnych. Co ciekawe brak wolnej przestrzeni sprawił, że Makao nie prowadzi działalności rolnej, a cała żywność jest importowana z zagranicy.
2. Katar (124 100$)
Drugi najbogatszy kraj na świecie to położony na Półwyspie Arabskim Katar. Gospodarka tego państwa oparta jest wydobyciu i przetwórstwie ropy naftowej oraz gazu ziemnego. Szacuje się, że Katar posiada 13% światowych zasobów tych dwóch strategicznych surowców.
Ze względu na wysoką zamożność państwa żaden z 2 mln Katarczyków nie żyje w ubóstwie a bezrobocie wynoszące 1% uznawane jest za naturalne. W praktyce oznacza to, że osoby mają szansę na podjęcie pracy jednak z własnej woli tego nie robią.
Fakt, że złoża ropy naftowej ulegną wyczerpaniu w ciągu następnych kilkunastu lat sprawia, że władze Kataru zmuszone są do interwencji. W strategii na lata 2020-2030 przyjęto, że Katar skupi swoje działania na odnawialnych źródłach energii.
1.Liechtenstein (139 100$) – najbogatsze państwo świata
Zwycięzcą kategorii “najbogatsze państwa świata” jest położone pomiędzy Austrią i Szwajcarią Księstwo Liechtensteinu. Jest to najważniejszy raj podatkowy w Europie na terenie którego działa ponad 800 banków oraz innych instytucji finansowych. Co ciekawe jest to jedno z niewielu państw na świecie w którym ilość zarejestrowanych przedsiębiorstw jest większa niż liczba mieszkańców.
W Liechtensteinie rozwinął się także przemysł elektroniczny, tekstylny, precyzyjny, jubilerski, farmaceutyczny czy sektor związany z produkcją wysokiej klasy narzędzi.
Podstawowa stawka podatku dochodowego od osób fizycznych wynosi tutaj 1,2% co w połączeniu z podatkiem dla gmin daje łączne opodatkowanie na poziomie 17,82%. Z kolei podatek od zysku przedsiębiorstw wynosi 12,5%.